Terug in België ;(

Dag 16: Terug in België.

Na bijna twee uurtjes slapen, liep de wekker alweer af… Bye bye Kenia, om 2u s’nachts vertrokken we naar het vliegveld. Toen de taxi ons kwam ophalen, zijn Jackson en Nora nog opgestaan om afscheid te nemen van ons, lief, he! Het was raar om Mombassa te doorkruisen midden in de nacht, zo stil en donker! Toen we aan de ferry aan het wachten waren, viel er wel ineens een man van zijn brommer. Hij was blijkbaar dronken en onder veel geroep en tegenspartelen hebben ze hem naar het politiebureau gebracht. Aan het vliegtuig namen we dan afscheid van de taxichauffeur. Hij bleef aandringen dat we iets moesten laten weten als we thuis waren en toen we binnen in de luchthaven waren, belde hij meter zodat we hem zouden zien zwaaien!

Daarna begon het lange wachten… Op het vliegtuig hadden we gelukkig elk een eigen schermpje om filmpjes te zien, maar de vluchten duurden toch lang. Van Istanbul naarBrussel stonden onze stoelen aan de nooduitgang en hadden we super veel plaats voor onze voeten J Ondanks het lange wachten is er van slapen niet zoveel gekomen, dus we zijn wel moe thuis gekomen. In Brussel moesten we dan nog eens lang wachten op onze valiezen en daar zijn we beginnen praten met twee andere mensen. Zij hadden ook vrijwilligerswerk gedaan, ook in een schooltje en even lang als ons, maar dan wel in Tanzania (Dat ligt naast Kenia).  We hebben samen nog even de dingen kunnen overlopen die we gaan missen en de verschillen met België. ;p Nu zijn we nog samen frietjes gaan eten om alles goed af te sluiten en Ingrid een bedankt cadeautje te geven! Het was echt een zalige ervaring!!!

Het was echt fantastisch. Een ervaring die we nooit gaan vergeten. De kinderen blijven voor altijd in ons hart. Het was veel te kort maar wel en periode dat we NOOIT gaan vergeten! Op het einde hadden we echt het gevoel dat we een Keniaanse thuis hadden. Het gevoel dat deze weken ons gaven, is gewoon niet te beschrijven. Als je kan, moet je gaan. Het is een unieke ervaring die echt iedereen zouden moeten meemaken!!!

Onze laatste dag... ;(

Dag 15: de laatste dag…

Vanochtend werden we wakker en het eerst waar we aan dachten was: ‘Het is de laatste dag ;(‘. We hebben weer de hele dag in class 3 gezeten en vooral examens verbeterd (zelf het examen Swahil!) en het lezen van Engelse woorden afgenomen J Ik(Sien) ben eventjes weg gegaan uit het schooltje om samen met Ingrid naar de winkel te gaan, zodat Fatima vanavond kon koken voor ons. Onze dag zat echt propvol. Tijdens de pauzes moesten we naar het naaisterke om onze broeken op te halen (die we direct gaan aandoen voor op het vliegtuig) en de pull die we voor Mary besteld hebben is missing… De naaister beweerd dat een meisje die pull al is komen ophalen, maar Mary is er nog niet achter geweest. Hopelijk raakt dit vlug opgelost, want we hebben die pull wel al betaald ;p Tijdens de lunch zijn we dan nog kleertjes gaan uitdelen in het dorp en zijn we achter fruitsap gegaan om onze klassen te trakteren J We waren net op tijd terug om nog een hap in onze mond te steken voor de lessen opnieuw begonnen.

In de namiddag hebben we eerst in KG III iedereen op fruitsap getrakteerd J de kindjes waren er heel blij mee. Er waren wel al twee kindjes die de ramadan volgden, dus voor hen hebben we het meegegeven in een flesje. Ik vind het derde kleuterklasje wel heel jong om de ramadan al te volgen, hoor! Zouden die kindjes echt al weten waarom ze vasten? Daarna hebben we nog een paar examens verbeterd voor we de fruitsap ronddeelden in Class 3. Dat vond we de tofste klas, ook omdat we er het meeste instonden. We hebben samen met hen nog gezongen en daarna nog een paar zotte foto’s getrokken. Verschillende leerlingen zijn ons komen zeggen dat ze ons gaan missen, zo lief!

Uiteindelijk was het dan tijd voor ons afscheid in het schooltje… Dat is altijd een heel emotioneel moment, alle kinderen zingen dan voor u en we hebben verschillende tekeningen en bieven gekregen. Onze brieven gaan we pas openen in het vliegtuig, dan hebben we iets om naar uit te kijken ;) Als verassing voor Ingrid zijn de acrobaten nog komen optreden in het schooltje, het was echt heel spectaculair! De meeste kinderen hadden zo iets nog nooit gezien en je hoorde veel kreten van verbazing! We zijn nog mee gegaan naar Adlaid haar huisje om de nieuwe vloer te bekijken J onderweg naar daar waren we met een hele groep kinderen van het schooltje en hebben we nog verschillende liedjes gezongen, echt tof! We hebben daar ook nog een paar kleren uitgedeeld en nog een paar mensen heel gelukkig kunnen maken. Afscheid nemen van dat gezin vond ik heel moeilijk! Phoebe was zelfs aan het wenen toen we dag zeiden ;s We gaan alle mensen hier zo hard missen!

Fatima heeft nog een lekker typisch Afrikaans avondmaal voor ons gemaakt met chapati’s. en daarna moesten we ook van haar afscheid nemen. Er zijn nog verschillende mensen dag komen zeggen en ook Steve, een jongen waarmee we uit zijn geweest, had speciaal Kim gestuurd om afscheid van ons te nemen! Alle mensen zijn echt super vriendelijk, ik zal ze allemaal echt missen! Dat wordt dus een zwart gat zodra we landen in België ^^ We hebben al aan verschillende mensen beloofd dat we contact gaan houden via fb of mail J Nu is al ons eten uitgedeeld, de koffers zijn bijna helemaal gepakt, het begint een beetje door te dringen dat we echt weg gaan… Ik ga me nog douchen en dan bedje in, want om 2u vannacht komen ze ons al ophalen. Tot in België!

Om toch een beetje positief te blijven denken:

5 dingen die ik niet ga missen aan Afrika: (Sien)

❀   De mieren die altijd op ons eten zitten, of op het aanrecht/de tafel/ de wc/ …

❀   Alle insecten die hier 5x groter zijn dan in België

❀   Gasten die u aanspreken op straat om iets te verkopen en op u gevoel inwerken

❀   Dat het al donker is om 6u30

❀   De Franse toiletten

5 dingen die ik niet ga missen in Afrika: (Barbara)

❀   De mieren

❀   Kenianen die iets willen verkopen

❀   De verkopers die inspelen op je gevoel zodat je een schuldgevoel krijgt

❀   De Franse toiletten

❀   /

Eerste (en laatste) dagje aan de beach ;)

Dag 13:

Vandaag was het een drukke en vermoeiende, maar zalige dag ;d We konden eerst een beetje uitslapen en fris vertrokken we in de late voormiddag om samen met het team te gaan snorkelen. Het was vandaag de eerste keer dat we naar het strand gingen, we hebben vooraf  nog gewoon  tijd gehad… En dat terwijl er op 15min stappen een strand vanuit de boekjes ligt, schandalig, he ;p Op strand vertrokken we, na de beach boy afgeschud te hebben, met een klein bootje richting een zandbank. Daar aangekomen was er van een zandbank nog niet zoveel te zien, maar we sprongen wel met onze snorkel in de zee.  Het is echt heel mooi om daar te snorkelen. We hebben boven de koralen gezwommen en veel tropische vissen, zee-egels en zeesterren gezien. De ‘kapitein’ heeft zelf een paar zeesterren naar boven gehaald, die we konden vasthouden. Ze voelen echt raar aan, precies plastiek. Daarna hebben we ze toch maar levend terug in de zee gegooid J

Toen ik (Sien) gestopt was met het snorkelen, kon je al een beetje over de zandbank lopen, ook al stond hij nog volledig onder water. We hebben ons daar neergezet en dan zit je echt gewoon in het midden van de zee. Je kon het strand nog zien in de verte, maar voor de rest was er alleen maar water rond jou en wij zaten daar neer… Een heel speciaal gevoel ;p Bij het teruggaan hebben we dan liedjes gezongen in de boot. Vooral liedjes die de kinderen in het schooltje zingen en blijkbaar kon je ons horen tot op het stand, dus er zullen waarschijnlijk een paar mensen raar naar ons gekeken hebben xd Gelukkig dat zot doen geen pijn doet ^^

Daarna zijn we gauw een beetje brood en een ananas gaan kopen in een kraampje om in de rainbowappartments op te eten en daar ook te zwemmen met de andere vrijwilligers J Ingrid was nog even weg met een keniaan en daarna gingen we allemaal nog naar Kim4love kijken. Ineens was het al redelijk laat, dus gingen Barbara en ik nog gauw het fototoestel halen in de vrijwilligerswoning. Onderweg kwamen we toch Shouku en Baraka toch niet tegen. Ze volgden ons direct en omdat we toch nog petten voor hen liggen hadden, zijn we die gauw gaan halen. En stoer dat ze wouden doen met die pet, echt schattig om te zien! Het liefst hadden ze ons gevolgd naar Ingrid, maar dat mocht niet.

Op het strand kwamen we dromedarissen tegen en daar hebben we nog een ritje op gemaakt op weg naar kim4love. Dat was echt leuk, wel wat groter dan een paard en het voelde raar aan in het begin. Zeker toen ze gingen liggen en terug rechtstonden, dat was toch een beetje eng ;p Maar we hebben er echt van genoten en nu heb ik zin om paard te rijden! ;p We hebben ook voor het eerst (of bijna toch) met twee Kenianen een gesprek gehad zonder dat ze ons iets wouden verkopen ;d ze spraken ons aan toen we naar het stand liepen en ik had eerst totaal geen zin in weer een zo’n gesprek dat eindigt met dat ze iets willen van u, maar ze wouden echt gewoon even praten ;d de ene deed iets met toeristen en de andere was dokter (of dat zeiden ze toch). Maar ze hadden samen gestudeerd en je zag ook wel dat het twee Kenianen waren die het beter hadden. Op het strand lieten ze ons ook gerust, alleen op het einde van de wandeling namen ze afscheid met de belofte dat ze morgen ons goeiedag komen zeggen in het schooltje. We hebben hen proberen duidelijk maken dat wij daar niet weg kunnen omdat we helpen in het schooltje, maar ze bleven erbij dat ze morgen gingen komen, we zijn benieuwd ^^Kim4love, een lokale zanger, was ook heel tof om te zien. Eerst trede er een zanger van het dorp op en daarna hebben we nog acrobaten gezien. Het was echt een gezellige afsluiter van de dag J.

Morgen wordt alweer zo’n drukke dag, we gaan terug naar het schooltje ;D en er moet nog zoveel gedaan, afgehaald en uitgedeeld worden xd We hebben een planning gemaakt voor de laatste dagen en hij staat propvol ;p

Een dagje Mombassa :)

Dag 12:

Gisterenavond zijn we na het eten nog naar de Tandoori, een danscafe geweest. Eigenlijk gingen we maar eventjes blijven, maar Charles en Steve, twee motordrivers, zijn ook af gekomen en het werd zo gezellig dat we nog zijn blijven hangen! J Ook het Rainbowteam kwam eventjes een kijkje nemen en zij brachten nog een paar Kenianen mee, dus we waren met een grote groep. Voor het dansen bleek het heel handig te zijn, dat er Kenianen mee waren met onze groep. Er waren  gasten die altijd rond ons kwamen draaien en ons vastpakten. Iets dat wij totaal niet leuk vonden en als het te erg werd, kwam een Keniaan die ons kenden met ons dansen en dan lieten de anderen ons eventjes gerust. J Net zoals in de Chakatak waren we weer veel hoertjes op de dansvloer te vinden, maar die waren wel allemaal aardig tegen ons ;) Soms mochten ze hun bloesjes of rokjes iets meer optrekken (het was echt overdreven!), maar jha xd Het was echt een gezellige avond, ookal was de muziek soms niet echt onze smaak. Wij konden de swahilli’se liedjes totaal niet volgen, dat is wel spijtig ;p ook de muziek liep een paar maanden/jaren achter. De Kenianen gingen los op liedjes die bij ons al een tijdje niet meer populair waren. We hebben ons goed geamuseerd, maar waren wel blij toen we onze bedjes inkropen ^^.

Vandaag zijn we naar Mombassa geweest. Ze (Ingrid, Mary Roos en de taxidriver) kwamen ons oppikken rond 9u. Normaal gingen er nog twee mensen mee, maar zij voelen zich niet zo goed. Omdat er nog plaats was zijn Shukue  en Baraka meegegaan J Zij zijn twee kindjes uit het dorp, waar mijn meter eigenlijk een beetje voor zorgt.** Ook Fatima en de moeder van een meisje dat we gingen bezoeken, kwamen mee, dus het was in het begint eventjes persen om met 9 in een auto te geraken J We hebben eigenlijk meer in de auto gezeten als iets anders. Eerst zijn we naar een Highschol gereden, waar Mwendai nu op zit. Zij is vorig jaar afgestudeerd op de Rainbow school en heeft het geluk dat ze gesponsord wordt, zodat ze voort kon studeren. We hebben een rondleiding gehad op haar school, echt leuk om eens te zien! In de buurt zijn er geen Highschools, dus iedereen dat wilt voortleren, moet op internaat en dat kunnen de meeste ouders niet betalen. Ze mogen maar een keer per semester naar huis, en het is 3u rijden met de matatu om van hier naar de school te gaan, dus veel kunnen ze haar ook niet bezoeken. Na de rondleiding zijn we terug in de auto gekropen, maar deze keer zonder de mama van mwendaj, ze blijf nog een paar uur bij haar dochter.

Wij zijn dan door gereden naar Mombassa, waar het verkeer weer vast zat, dus we hebben weer lang in de auto gezeten.  Rond 2u kwamen we dan bij een plaats waar de taxidriver kon parkeren en hebben we bananen en mandarijnen als middagmaal gekocht want er was niet veel anders in de buurt. We hebben daar ook een paar winkeltjes bezocht, maar de markt waar we eigenlijk naar toe wouden was aan de andere kant van de stad. Door al het verkeer zou het nog lang duren eer we daar waren en er was ook geen parkeerplaats, dus we zijn dan maar doorgereden naar Ukunda. Voor het vertrek  hebben we nog een zak chips gekocht die ze aan een kraampje maakten. Heel lekker en de jongens maar genieten natuurlijk!  Op de terugweg waren ze zo moe van alle indrukken dat ze in onze armen in slaap vielen J Zij hadden hiervoor nog maar 1 keer in een auto gezeten en waarschijnlijk zijn ze nog nooit naar een stadje geweest. Ze hebben in het begint dus grote ogen opgezet! Terwijl een kind van België waarschijnlijk alleen maar zou klagen als hij zo lang in de auto moet zitten, hebben deze jongens alleen maar zitten genieten van alles ;D Die glunderende gezichtjes bij het vooruitzicht van een dagje uit, toen ze s’ochtends op ons af kwamen, waren echt schattig. Ze zijn met zo weinig tevreden! In het begin waren ze ook nog stilletjes, maar ze zijn echt los gekomen. Ik heb vandaag echt een band opgebouwd met hen en ik denk dat ik evenveel genoten heb van hun blije gezichtjes als zij van hun dagje uit. J

Uiteindelijk zijn we nog eens in Ukunda gestopt om slippers te laten maken en aan de Nakomatt om eten te kopen. Daar stond ook een springkasteel en de jongens hebben zich nog eens kunnen uitleven J het was echt een zalig dagje J Net gegeten en vanavond gaan we op het gemakje een filmpje bekijken. Morgen gaan we gaan snorkelen met het Rainbowteam, dus het zal weer een heel gezellig dagje worden!

We hebben vandaag ook besloten dat we met ons twee nog een meisje gaan sponseren op school. Binti is de zus van mijn meter haar sponserkindje en is net naar de Rainbowschool gekomen, omdat haar moeder twee weken geleden overleden is… We hebben alle kinderen van dat gezin al een paar keer gezien en ook de vrouw die nu voor hen gaat zorgen. Om hen toch iets minder zorgen te laten maken, gaan wij de school betalen voor haar. Maandag gaan we ook bij hen op bezoek en hen een voedselpakket brengen. Die kinderen hebben het al zwaar gehad, hun moeder was al een paar jaar erg ziek en nu is ze dood, maar ze beginnen er precies toch al een beetje door te komen. We hebben hen al een paar keer zien lachen op school en dat doet dan wel deugd! Ook de oudste broer is heel bezorgt om hen en doet zijn uiterste best om voor hen te kunnen zorgen. Ik hoop echt voor hen dat ze langzaam allemaal gelukkig kunnen worden, dat verdienen ze echt!

**Het verhaal van Shukue en Baraka: Een jaar of twee, drie geleden kwam mijn meter twee verwaarloosde kinderen tegen in het dorpje. Ze waren helemaal alleen, hadden een dik buikje van de honger en zaten onder de luizen en wormpjes. Zij hebben de kinderen meegenomen en laten verzorgen. Later bleek dat zij alleen bij hun vader leefden, maar die was een alcoholist. Ze hadden een armzalig hutje met slechts 1matras en als de vader gedronken had, joeg hij hen de hut uit zodat hij zijn roes kon uitslapen. Mijn meter heeft dan een hutje laten bouwen voor de jongentjes, naast de hutjes van een bevriende familie in het dorp. De vader mag dat hutje niet binnenkomen, want hij had al geprobeerd om die nieuwe hut weer op te eisen voor zichzelf. De jongentjes mochten daar van child-department niet alleen wonen, dus nu woont er een gast die studeert bij hen in. Hij en de buren zorgen voor de jongens en mijn meter betaald alles dat ze nodig hebben om te leven. Nu zijn het twee kapoenen, maar schatten van kinderen geworden! Ze zitten ook in het Rainbowschooltje, dus we komen ze elke dag wel eens tegen J

Dag 10:

Vandaag was het onze ‘echte’ laatste dag in de school want maandag beginnen de kinderen hun examens. Wij hebben vandaag geholpen bij wiskunde en Engels in class 3. Dan hebben we een lesje LO gegeven en spelletjes gespeeld zoals kat en muis en skipper mag ik over varen. In het begin begrepen ze het niet goed wat de regels waren, maar eens we het aan het spelen waren ging het wel goed. Ze gingen ze er helemaal op in, heel tof om te zien. J Ze wouden zelf niet stoppen toen het break werd ;p  Daarna hebben we nog geholpen in KG 3 die waren herhalingsoefeningen aan het maken. Na de lunch zijn we terug naar class 3 gegaan. Die waren een brief aan het schrijven naar een vriend voor hen. Bakari (jongen uit de klas) heeft zelfs een brief voor mij geschreven (Barbara). Dat deed me toch iets. J  Tegen het einde van de dag moest de juf weg voor een vergadering dus hebben wij de klas even over genomen. Het was eventjes wennen, maar met behulp van een paar kinderen die ons zeiden wat ze normaal deden (zoals klas kuisen, bidden, …) is het toch goed gelukt J We hebben nog domino gespeeld met hen zo konden ze hun maaltafels oefenen.  Volgens mij heb ik mijn tafels nog nooit zo vlot kunnen opnoemen als nu ;p Ze maken nog regelmatig fouten, dus wij moesten alles nog eens narekenen uit ons hoofd. De kinderen moeten hun klas volledig kuisen met twee bezempjes gemaakt van stokjes/strootjes (dat werkt beter dan de bezems bij ons!) en ze verschoven zelfs hun banken om daaronder te kunnen vegen. Daarna hadden we nog even tijd over en zijn we nog een paar liedjes beginnen zingen J De kinderen zijn dol van het liedje ‘soft kitty’ en beginnen het regelmatig uit hun eigen te zingen! Zelf in het dorp kwamen we een paar kinderen tegen die het aan het zingen waren.

Toen de school uit was zijn we een voedselpakket gaan geven aan Adlaid en haar familie. We vonden Adlaid niet aan het school en iemand zei dat ze al weg was, dus zijn we samen met Phoebe en Linda (haar zusjes) vertrokken. Maar bij het hutje aangekomen bleek ze daar ook niet te zijn… We begonnen ons al ongerust te maken, maar gelukkig kwamen we haar tegen op de terugweg. Class 1 moest om een of andere reden nog een beetje langer te blijven. Straks gaan we iets gaan eten met de andere vrijwilligers en morgen gaan we naar Mombassa. We gaan mee met Ingrid een meisje op de middelbare school bezoeken en daarna een beetje rondkijken in Mombassa zelf. Ik (Sien) ben heel benieuwd hoe een middelbare school er hier uit gaat zien! J het belooft dus een drukke dag te worden. ;d

Dag 10 :

Vandaag zijn we in het schooltje gaan helpen. Eerst hebben we in class 3 geholpen met Engels en wiskunde. Achter de break zijn we in KG 3 gaan helpen. Ze waren herhalingsoefeningen aan het maken want ze hebben volgende week examens. Dus we moeten morgen extra genieten, want het is waarschijnlijk de laatste dag dat we de kinderen echt nog kunnen helpen in de klas! Het verbaasd ons toch elke keer wat de kinderen al kunnen. Ze kunnen al op en aftrekken terwijl ze nog maar in het derde kleuterklasje zitten!

Daarna zijn we terug naar class 3 gegaan om te knutselen. Ze hebben mannetjes versierd, die we ook al in KG 1 gemaakt hebben, maar natuurlijk op een andere manier . Als die klaar waren hebben we ze op een blad geplakt, en heeft de leerkracht alle bladen omhoog gehangen in de klas. Echt heel tof om te zien. De leerkracht zei tegen ons dat ze zo nog vaak aan ons gaan denken, lief he! Daarna hebben we ze ook het liedje soft kitty aangeleerd met een paar bewegingen. J Dan was het tijd voor te lunchen. De laatste 2 uur hebben we de kinderen van class 3 LO gegeven. Onder andere het spelletje Ninja, pot pot piano, happy fish en name ball. J De schooldag zat er alweer zeer vlug op. Het was echt een heel gezellig dagje, we beginnen meer een meer een band te krijgen met de klassen waar we instaan. Het is echt super als de kinderen u tijdens de pauze of na het school begroeten met een warme ‘Jambo teacher!’ Ze hebben Barbara zelfs al een paar keer aangesproken met haar naam als we passeren in het dorpje.

Na de schooluren zijn we een voedselpakket gaan kopen voor on sponserkindje en haar huis gaan bezoeken.  We hebben haar en nog twee andere kinderen meegepakt met de brommer. Normaal doet ze er 40 minuten over om van haar huis naar school te gaan. Eerst moet ze lang stappen dan neemt ze een matatu ( minibusje) en dan moet ze terug stappen voor ze op school aankomt. Mary woont in een stenen huis en ze heeft zelf elektriciteit..  Al die stenenhuisjes vormen samen een cirkel, een soort commune eigenlijk. Heel leuk  om te zien. Haar moeder gaf ons een heel hartelijk gevoel, ze was heel blij dat ze ons zag en vroeg direct naar Chloë. Dus Chloë, je hebt vele groetjes van mary haar moeder!  Mary heeft het dus wel beter dan die in het dorpje van de Rainbowschool. Hier zijn alle huisjes van hout en hebben de meeste niet eens een vloer. Als het zoveel regent als het de laatste dagen gedaan heeft, moet hun huisje echt een modderpoel worden, denk ik… Ik kan niet geloven dan hun dakjes (gemaakt van een soort bladeren van bomen) waterdicht zijn… Zelf in class 3, in het schooltje, waar een dak van aluminium platen op staat, drupte het een beetje binnen. Maar het heeft ook heel veel geregend vandaag. Het is in België dus waarschijnlijk veel beter weer dan hier ;o Ik hoop dat de zon vlug terug gaat schijnen, ik begin hem al te missen! Groetjes, Barbara & Sien

Op safari!

Dag 8: safari!

We werden om 6u 30 al opgehaald vandaag om op safari te gaan! We hadden er zin in, maar spijtig genoeg mistten we zo de laatste dag van Diane, Ellen en Hilde! Als we thuis komen, gaan we dus een huisje voor ons alleen hebben, wat zal dat raar zijn. We moesten verschillende uren rijden  vooraleer we toekwamen in het Tsavo East Park, net genoeg om onze slaap een beetje in te halen J

Onze eerste ‘gemdrive’ was toen we aan kwamen in het park en eigenlijk op weg waren naar het hotel. Het duurde heel lang voor we dieren zagen, maar uiteindelijke zagen we toch al olifanten, zebra’s, een waterbok, antilopen en verschillende soorten vogels.  Er was even verwarringen toen we bij de hotels aankwamen. We delen onze bus met moeder en zoon, die blijkbaar in een ander hotel logeren dan ons. Dus moesten we rechtsomkeer maken terwijl we al bijna bij ons hotel waren. Omdat de gids ook in ons hotel slaapt, moeten wij dus altijd als eerste vertrekken en komen we als laatste terug aan. Maar dan hebben we wel soms de bus voor ons alleen en dat is ook tof! Zo lagen we de laatste terugrit de hele tijd plat van het lachen en was alleen de gids in de buurt om ons raar te bekijken ;p Het is een hele toffe gids, hij heeft al foto’s van ons getrokken enzo J We amuseren ons hier dus heel goed en de rare blikken als we plat van het lachen liggen, moeten we er soms maar bij nemen ;p

Tijdens de tweede gemdrive, hebben we leeuwen en een jakhals gezien! We hebben ook een leeuw op de vlucht zien slaan voor mama en papa olifant met hun twee kleintjes! Dat was echt een heel grappig zicht, eerst was de leeuw op de olifanten aan het jagen en iets later waren de rollen omgedraaid en joeg  de olifanten op hem xd Gelukkig hebben we daar toch een paar goede foto’s van J Eigenlijk hebben we niet zoveel verschillende dieren gezien, maar de zon was ook niet van de partij, dat kan er ook mee te maken hebben. We hebben zelfs de hele tijd met onze pull rondgelopen, want er was een koude wind als je rechtstond in de auto. Hopelijk is het morgen beter weer!

Daarna hebben we nog kunnen genieten van een WARME douche, de eerste in meer dan een week ;D en heel lekker eten! We zitten in hetzelfde hotel als vorig jaar en de bediening is hier echt super. Ze trekken jouw stoel achteruit als je gaat zittenJ zo’n luxe zijn we niet gewoon ^^ Nu gaan we vroeg slapen, zi. Morgen maken ze ons om 5u45 al wakker voor onze laatste gemdrive… Hopelijk zien we dan giraffen, die hebben we nog niet gezien. Maar de safari is al zeker de moeite waard geweest!

Dag 9 :

We zijn om 5.45 opgestaan. Dan zijn we gaan ontbijten, het was een Engels ontbijt. Rap onze rugzak gemaakt en vertrokken naar het ander hotel om daar de 2 andere mensen op te gaan halen. Het was heel mooi om de zon zien op te gaan ook al waren er veel wolken. Vandaag hebben we giraffen gezien. In het totaal 6. We hebben terug veel olifanten gezien, ook antilopen, gazellen, struisvogels, andere vogels, bizons, steenbokken, leeuwen, zebra’s. We hebben ook een pumba gezien (weet de naam niet er niet van).               Om 11 u zat onze safari erop. We hebben  gegeten daar en dan zijn ze vetrokken naar huis. We zijn langs een soort van safari naar huis gereden want Mombasa zat vol. We hebben dus meer dan 2u over alleen zandwegjes gereden, met heel veel bulten en schokken dus ^^ het was wel een heel leuk uitzicht. We zijn dorpjes gepasseerd, waar ze bijna nooit een auto gezien hadden, denk ik. Iedereen stopte met zijn bezigheden en kwam uit hun huis om met verbaasde ogen ons na te kijken… We zijn ook verschillende bergen gepasseerd, wat soms wel beangstigend was om met grote snelheid bochten te nemen met een afgrond naast u… en dan reed hij nog in de bocht op het rijvlak van de andere auto’s. Niet dat we meer dan 3 auto’s gezien hebben om die wegjes, maar toch.  Gelukkig heeft de chauffeur ons toch veilig thuisgebracht ;d

We moesten nog naar de winkel gaan want we hadden nog eten nodig voor s avonds. De chauffeur was zo vriendelijk om met ons te rijden, hij stelde het zelf voor. Dat was wel geluk hebben, want het  was juist aan het regenen. Daarna zijn we nog een schilderij gaan kopen in een lokaal toeristjes shopje waar we de eerste dag al gepasseerd waren. De schilder was heel vriendelijk, we konden zelf rondkijken in zijn winkeltjes, zonder dat hij constant dingen zei zoals ‘I give you a good price’, ‘you can take it to look’, ‘Take this one, so we can buy food’, … Meestal laten ze u geen twee seconden gerust in die winkeltjes.  Vanavond nog een rustig avondje en een paar dingen voorbereiden zodat we morgen goed uitgerust zijn om terug in de klas te staan.